Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
güz — I (Əli Bayramlı, Sabirabad, Salyan) bax küz II (Əli Bayramlı, Xanlar, Sabirabad, Salyan) 1. payızlıq şum (Əli Bayramlı, Sabirabad, Salyan) 2. taxıl səpilmiş yerlə səpilməmiş yer arasında çəkilən sədd (Xanlar). – Yerə toxum səpirəx’, sonra güz… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qatda — (Borçalı) yağda bişirələrək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal. – Qatda yağda pişiriler … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qatdama — (Borçalı, Gədəbəy, Qazax, Naxçıvan, Şəmkir, Tovuz) yağda bişirilərək üzərinə şəkər tozu səpilmiş qoğal. – Qatdama yağnan qo:rulufdu tuada (Qazax); – Anam qatdama yollamışdı (Şəmkir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pişi — (Bakı, Gəncə) üzərinə şəkər tozu səpilmiş yağlı qoğal … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kiştzar — f. əkilmiş yer, toxum səpilmiş zəmi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müənbər — ə. ənbər səpilmiş; ənbərli xoş iyli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məzru’ — ə. əkilmiş yer, sürülüb toxum səpilmiş tarla … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nöql — ə. 1) noğul; 2) içki ilə yeyilən qənd səpilmiş meyvə və s.; 3) məzə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ənbəralud — ə. və f. ənbərə bulaşmış, ətir səpilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
arat — is. k. t. Şumlanıb sulanmış, toxum səpilmiş yer. // Toxum səpmədən əvvəl şumun sulanması. Arat torpağın fiziki xassəsini yaxşılaşdırır. – Arat olunmuş torpaq yaxşı qurumayıb, havalar mane olur. M. Hüs.. Arat(a) qoymaq, arat eləmək – toxum… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bel — 1. is. 1. Bədənin ortası, qurşaq bağlanan yeri. İncə bel. Beli ağrımaq. Belinə qayış bağlamaq. Belə qədər suya girmək. – Bu süngünü onlar sağ tərəfdən bel qayışlarından asmışdılar. Ə. Ə.. Belində qəbzəli xəncər olan bir kişi içəri girdi. İ. Ə.. 2 … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
